هر چه بادا باد امّا عشق باد
عشق بادا، عشق بادا، عشق باد
جوهر این عاشقی‌ها عشق باد
کار دنیا، کار فردا، عشق باد
عقل رفت و گفت تنها عشق باد
عین و شین و قاف یعنی: جان حسین
عشق یعنی: جان سَنَ قوربان حسین
عشقه حسین...
*****
عشق حسّی زیر باران خداست
عشق اسطرلابِ مردان خداست
اوّلین ابیاتِ دیوان خداست
عشق آری، شورِ طوفان خداست
حا و سین و یا و نونِ جان خداست
ای ظهور ذاتِ بی‌پایان، حسین
جانِ ما، ای جان سَنَ قوربان حسین
عین و شین و قاف یعنی: جان حسین
عشقه حسین...
*****
عشق یعنی جلوه‌ای در آبگین
عشق یعنی دستِ حق در آستین
عشق یعنی عقل امّا با یقین
عشق یعنی نیست غیر از او، همین
عشق یعنی یا امیرالمؤمنین
یا علی گفتیم و بعد از آن حسین
جانِ ما، ای جان سَنَ قوربان حسین
عشقه حسین...
*****
این‌همه غارتگری‌ها را ببین
از دلِ ما دلبری‌ها را ببین
زیر پایت پادری‌ها را ببین
شور و شوق نوکری‌ها را ببین
یا حسینِ آذری‌ها را ببین
سالدی قلبیم دِ عجب طوفان حسین
جانِ ما، ای جان سَنَ قوربان حسین
*****
روز اوّل که دلم را ساختند
با همین دل‌ها حرم را ساختند
بعدِ آن شادی و غم را ساختند
از نوکِ مژگان، قلم را ساختند
نقش شد نامت، علَم را ساختند
نعره زد میرِ علَمداران حسین
جانِ ما، ای جان سَنَ قوربان حسین
*****
تو حسینی و سلامت شد حسن
خوش به حالت که امامت شد حسن
آمدی و هم‌کلامت شد حسن
آفتابِ روی بامت شد حسن
استلامَت، احترامت شد حسن
شد حسن با هیبتت حیران، حسین
جانِ ما، ای جان سَنَ قوربان حسین
*****
مادرم من را به دستش تا گرفت
ماجرای ما همان‌جا پا گرفت
کربلایت در دلِ ما جا گرفت
کار عشق و عاشقی بالا گرفت
دستِ ما را حضرت زهرا گرفت
در حرم گفتیم آقاجان حسین
جانِ ما، ای جان سَنَ قوربان حسین
*****
نام آقازاده‌هایت تا علی‌ست
با همین سه، کارهامان با علی‌ست
یادمان دادی فقط آقا علی‌ست
با شما شیرینیِ دنیا علی‌ست
یاعلی و یاعلی و یاعلی
گفت ایوان نجف: سلطان حسین
جانِ ما، ای جان سَنَ قوربان حسین
