هر شب باید مجنونت شم

(هر شب باید، مجنونت شم
لیلا کیه؟ لیلا تویی قربونت شم)۲

بی سر و بی، سامونت شم
کاشکی یه شب، کرببلا مهمونت شم

جانم حسین...

با روضه‌هات، قلبم گرفت
گفتم حسین، گریه‌ام گرفت
خواب چشامو نم‌نم بارون گرفت
گفتم حسین، گریه‌ام گرفت

جانم حسین...

بی رمقی و بی حالی
پیش چشم مادر میون گودالی

می‌جنگی با، دست خالی
ای تشنه‌لب، ای بی کفن، جان یارالی

یوم ٌعلی صدرٍ نبی
حالا به خاک افتادی و تشنه لبی

تو زیر پای مرکبی
زینب گرفتار یه عده اجنبی

یومٌ علی وجهِ سرا
ای وای من سر رو بریدن از قفا

زینب به گریه زد صدا
واویلتا هذا حسینٌ بالعرا

جانم حسین...

اباعبدالله یا اباعبدالله...

یا اباعبدالله آقای من...

بعد از مرگم عاشقتم
من حتی زیر لحدم

هر چی گفتن میگم حسین
آداب عشقو بلدم

حسین قبرم بی تو سیاهه
حسین آقا چشمم به راهه

حسین تو اوج بی‌قراری
میای یا ناکامم می‌زاری

بریدم از خیلیا اباعبدالله
دوستت دارم خیلی یا اباعبدالله

به جز تو دارم کیو اباعبدالله
می‌خوام حرف آخرم تو دنیا باشه
و صلی الله علی اباعبدالله

حسین آقاجان...

آوازت دنیا رو گرفت، ای دنیای بچگیام
پر کردی روز و شبمو، از فکرت بیرون نمیام

حسین تو قلبم داره ریشه
حسین که تکراری نمیشه

حسین اون عشق موندگاره
حسین که تنهامون می‌ذاره

زمان مرگم بیا اباعبدالله
دوستت دارم خیلی یا اباعبدالله

ندارم حرفی به جز همین یک جمله
و صلی الله علی اباعبدالله