هرگز ندیده است کسی مادراین چنین

هرگز ندیده است کسی مادراین چنین
یک بستری چنین و شکسته پراین چنین

شهر مدینه هیچ کسی را چنین نزد
جز تو نداشت شاخه ی نیلوفراین چنین

مُزد رسالتِ پدرت دست کوچه بود
اجرت کسی نداد به پیغمبراین چنین

از جای جای پهراهنت تکیه ای کم است
شاید گرفته است به میخ دراین چنین

حالا نفس نفس زدنت کُند تر شده
دارد شکستگی تو درد سراین چنین

چندین شب است دست تو بالا نیامده
شانه نخورده است موی دختراین چنین

فضه کجاست تا که تو را جا به جا کند
هرگز نداشت کسی نَشتراین چنین

معلوم می شود تو مداوا نمی شوی
زانو بغل گرفته دگر حیدر این چنین