نگاه آسمون به زمینه

نگاه آسمون به زمینه
به این مسافرای مدینه
داره تُو چهره‌ی علی‌اکبر
زمین پیمبرش رو می‌بینه
علَمدار قافله بَه‌بَه
نگاه کن یل امّ بَنینه

عوالم زده تکیه، به دستان اباالفضل
حسینِ ابنِ علی گفت، به قربان اباالفضل
تمامیِ صحابه، به فرمان اباالفضل

می‌زنه رُو زمین علَم، عاجز شده قلم
صورتش ماه کامله، اوج فضائله
به حسن رفته جرأتش، در اوج قدرتش
همه می‌گن عجب یلی، به عبّاسِ علی

اباالفضل دَخیلُکَ...

*****

شکوه و جلوه‌ای که عیانه
چه حاجتی به عرضِ بیانه
که طفل شیرخواره‌ی این قوم
تُو دستش اختیار زمانه
مؤذّن حرَم بسم الله
اذان بگو که وقت اذانه

عوالم همه بنده، تو آقا علی‌اکبر
بگو تو ...، به بابا علی‌اکبر
مدد احمدِ ثانی، مدد یا علی‌اکبر

تو سراپا پیمبری، الحق پیمبری
تویی صبح قیامت و غوغای محشری
کلماتت کلام حق، تو شور منبری
یه سر و گردن از همه سردارها سَری

علی‌اکبر دَخیلُکَ...