نگران شب عمرت خورشید

نگران شب عمرت خورشید
ای همه اهل حرم را امید
***
می‌پسندی به من افسرده
همه گویندُ برادر مرده
***
کن نظر لرزش زانوی مرا
زخم کرده غم تو روی مرا
***
مپسند اهل تو بیچاره شوند
کودکانت همه آواره شوند
***
تا رخ خود نخراشم بی تو
کن دعا زنده نباشم بی تو
***
وای اگر خواهر دیرینه تو
نیزه بیرون کشد از سینه تو