نوای سحر، عزیزِ خدا
تجلّی عشق، شهِ سر جدا
می‌دونه خدا که دوسِت دارم بدون ریا
بی‌تابیِ تو هر روضه وقف تو کشته‌ی صبره
گریه‌ی گریه‌کن‌هاتم شبیه گریه‌ی ابره
شبی دو قطره اشک جاری ذخیره‌ی شب قبره
اشک عزای تو آب حیاتمه
مجلس روضه‌هات باب نجاتمه
****
یه کنج از حرم بهم جا بده
دلم تنگته خدا شاهده
سیّدنا المظلوم
سیّدنا العطشان
سیّدنا الغریب غریب غریب
****
انگار آمد بر قلب من فرود
خنجری که سرت رو از پیکرت ربود
حسین رگاتو می‌بوسم
گلوتو می‌بوسم
تو رو خدا دست و پا نزن
نذار که ببینه، انقده مادرو صدا نزن
مونده روی زمین پیکر تو رها
السلام علی مَن دفن اهل قری
خواهرش اگه نیست رفته شام بلا
ریگ و رمل بیابان براش گرفتن عزا
همه منتظرن، مادرش برسه
کاش صدای برادر به خواهرش برسه
دست قاتل اگه به سرش برسه
آخ خدا به داد موی دخترش برسه
