نواده‌ی ابوتراب به لشکر زد
شیر سواره بر عقاب به لشکر زد
خُلقاً و خَلقاً چو رسول الله
محو جمالش ابی‌عبدالله
فریاد می‌زند علیاً ولیُ الله
خوش قد و بالای حسین، علی‌اکبر
لیلی لیلای حسین، علی‌اکبر
(علی‌اکبر، جان علی‌اکبر) ۴
به آفتاب ایزدی سلامُ الله
به صولت محمّدی سلامُ الله
عمر حسین است خَمِ گیسویش
طنطنه دارد دَمِ هوهویش
عبّاس بوسه زد میان دو اَبرویش
اهل حرم به سر زنان، علی‌اکبر
نهی کن ای جوان بمان، علی‌اکبر
خوش قد و بالای حسین، علی‌اکبر
لیلی لیلای حسین، علی‌اکبر
(علی‌اکبر، جان علی‌اکبر) ۶
* * * *
شیر غرّان حرم یا علی‌اکبر
علی علی‌اکبر
تیغ برّان حرم یا علی‌اکبر
علی علی‌اکبر
هم سپَه‌دار حرم با ابوفاضل
هم نگهبان حرم یا علی‌اکبر
علی علی‌اکبر
شال حیدر و دور سر می‌بندی
ذوالفقارش رو به کمر می‌بندی
وسط میدون می‌ری و می‌تازی
طوری می‌جنگی، از نفس می‌ندازی
تو به میدون می‌ری و این‌که پیمبر می‌ره
یا علی داره برای فتح خیر می‌ره
اینا از نسل همون فراریای اُحُدن
هر کدوم و می‌بینی به یک‌طرف دَر می‌ره
(یا علی‌اکبر، آقام علی‌اکبر) ٢
