نمیشه باورم که وقتِ رفتنه

نمیشه باورم که وقتِ رفتنه
تموم این سفر بارش رو شونه‌ی منه

(کجا می‌خوای بری چرا مَنو نمی‌بری
حسین، این دَمِ آخری چقدر شبیه مادری)۲

باید جوابتو با نفسم بدم
از پیش من نرو تو رو به کی قسم بدم

قرارمون چی شد که بی‌قرارِ هم باشیم
حسین، هر چی که پیش اومد باید کنار هم باشیم

من روی خاک و تو سوارِ مرکبی
من توی قلب تو امّا تو چشمِ زینبی

آهسته تر برو بذار منم باهات بیام
حسین، دیگه نمی‌کشه پاهام که پا به پات بیام