نمیشه باورم که وقت رفتنه

نمیشه باورم که وقتِ رفتنه
تمومِ این سفر بارش رو شونه‌ی منِ

کجا می‌خوای بری، حسین منو نمی‌بری
داداش این دَمِ آخری، جقدر شبیه مادری

قرارمون چی شد که بی‌قرار هم باشیم
حسین
هر چی که پیش اومد باید کنار هم باشیم

*****

ای تشنه‌لب که طاقتِ خنجر نداشتی
گویا غریب بودی و مادر نداشتی

*****

سَرِ پیراهنِ تو گریه‌ی ما را درآوردند
میانِ این همه کشته چرا تنها تو عریانی

*****

به جز حسین مرا ملجا و پناهی نیست
در این عقیده یقین دارم اشتباهی نیست

من اگر بنده‌ی گمراهم اگر شیخِ طریق
قبله‌ام رویِ حسین است و همینم دین است

*****

حدیثِ عشقِ تو دیوانه کرده عالم را
به خون نشانده دلِ دودمانِ آدم را

غم تو موهبتِ کبریاست در دلِ من
نمی‌دهم به سُرور بهشت این غم را

زمان به یادِ عزایت محرم است حسین
اگرچه شورِ دِگر داده‌ای محرم را

اگر بناست دمی بی‌تو بگذرد عمرم
هزار بار بمیرم نبینم آن دم را

گدایِ دولتِ عشقم که فرق بسیار است
گدای دولتِ عشق و گدایِ درهم را