نمرودیان سرکش و اصحاب بولهب

نمرودیان سرکش و اصحاب بولهب
دامن زدند آتش خشم و نفاق را

در سوخت ناگهان و جهان گریه‌اش گرفت
تا خواست بازگو کند این اتفاق را

در سوخت خانه سوخت زمین سوخت عرش سوخت
غم‌ناله‌های سوره‌ی کوثر شنیده شد

وقتی که خون یاس زمین را دچارکرد
پیراهن تمامی گلها دریده شد

ای ریسمان کفر که در فکر بیعتی
حبل المتین علیست کجا میکشانی‌اش؟

او راز خلقت است فراموش کرده‌ای؟
ای بی‌خبر ز منزلت آسمانی‌اش

بعد از تو چاه شاهد بغضی عظیم بود
بعد از تو ماه در دل شب کوچه گرد شد

مردی که بود هر نفسش شادی آفرین
بعد از تو نخل از پس نخل آه و درد شد

مادر چه قدر نام قشنگی برای توست
بانو چه قدر لایق این اسم اعظمی

حتی به بوریای تنش فکر کرده‌ای
اصلا تو نوحه خوان عزای محرمی

بی شک فدک مقابل چشم تو کوچک است
وقتی خدا زدست فلک را به نام تو

هرگز نمیرد انکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده ی عالم دوام تو

*******
شاعر: سمانه خلف زاده

********