نبین توی خرابه‌هام آسمونا جای منه
من دختر شاهمو دنیا واسه بابای منه
نبین الان گرسنمه عالم روزی خورمه
دختر شامی من ملک مراقبه چادرمه
دستی به جز ابالفضل سه ساله آزگاره
رخصت شونه کردنه موی منو نداره
اما آتیش خیمه دور دید چشم عمومو
غروب روز عاشورا اگر سوزونده مومو
کجا بودی مو داشتم تا کمرم
کجا بودی دستش بود زیر سرم
مثل پروانه‌ها می‌گشت دور و برم
کجا بودی کجا بودی
نبین می‌خوابم رو زمین رو پر قو بوده سرم
هنوز تو گوشمه صدا لالایی برادرم
نبین زبونم می‌گیره اون روزا رو می‌دیدی کاش
شیرین زبونی منو کسی تو دخترا نداش
یه روز تو آسمونا منم ستاره داشتم
اسم داداشامو روی ستاره‌ها می‌ذاشتم
اما الان یه ماهه رو نیزه‌ها نشستن
وقتی که می‌زدن منو چشماشونو می‌بستن
کجا بودی غم این قافله نداشت
کجا بودی پاهام آبله نداشت
روی دستام جای سلسله نداشت
کجا بودی کجا بودی
(بابا بابا بابا۲)
نبینم گوشم پاره شده بدون گوشواره نبود
یادش بخیر ام‌البنین گوشواره‌مو خریده بود
چشام سیاهی میره و چند روزه دشوار می‌بینم
تو رو به روم نشستی اما تو رو هم تار می‌بینم
یه شب میون صحرا افتادم از رو ناقه‌م
از غافله جا موندم زجر اومد سراغم
بسه دیگه نمی‌خوام یادم بیفته اونشب
منم برم داره صدام می‌کنه عمه زینب
برو دختر خوش باشی روز و شبا
برو دختر بازی کن با رفیقا
نگهداره باباتو خدا برات
