نام گل بردی و بلبل گشت خاموش ای بلال
مادر مظلومۀ ما رفت از هوش ای بلال
بوستان وحی را بیت الحزن کردی، بس است
با اذان خود مکن ما را سیه پوش ای بلال
دیر اگر خاموش گردی زودتر گردد ز تو
مادر ما را چراغِ عمر خاموش ای بلال
مادر ما بر اذانت گوش داد اینک تو هم
بر صدای ناله زینب بده گوش ای بلال
داغ محسن داغِ ختمُ الانبیا ما را بس است
بار غم مگذار ما را باز بر دوش ای بلال
غنچه پرپر گشت و گل از دست رفت و باغ سوخت
خاک گیرد لالۀ ما را در آغوش ای بلال
با اذان تو اگر پایان بگیرد عمر او
بعد از این ما را که میگیرد در آغوش ای بلال
**********
زهراست چراغ راه مردان
زهراست امید شاه مردان
چون ترس نبود، در مرامش
شد فانیِ در رهِ امامش
شد کرد به خطبه اش نشد را
چون مرد گرفت حق خود را
از همّت بانوی دو عالم
یک مو زسر علی نشد کم
وا اُماه...
**********
