مُنّو عَلَی

یا حسین، یا حسین
اما تَرونَه کیفَ یَتَلَظّی عطشا
بچه‌ام داره می‌میره به‌خدا، به‌خدا

مُنّو عَلَی
مادرش چشم انتظاره
مُنّو عَلَی
تشنگی دوا نداره
مُنّو عَلَی
کاشکی آسمون بباره

چجوری روی دست من عزیزم
حرمله دید سفیدی گلوتو
آورده اون تیر سه شعبه‌ای که
زده تو علقمه باهاش عموتو

(کشته منو داغ جوون
تو لااقل زنده بمون)2

می‌ریزه اشک من از گوشه‌ی چشمای ترم
رو لب‌های خشکت ای پسرم، پسرم

مُنّو عَلَی
شده پرپر گل یاسم
مُنّو عَلَی
بی‌جوابه التماسم
مُنّو عَلَی
حرمتی نمونده واسم

مِنَ الاُذُن اِلی الاُذُن صدای
ناله‌ی قلب بی‌قرارم اومد
بازم علی و تشییع جنازه
دوباره این عبا به کارم اومد

(کشته منو داغ جوون
تو لااقل زنده بمون)2

سرت به مو بنده
ای وای از دست و پا زدنت
قنداقه‌ت شد عاقبت کفنت، کفنت

مُنّو عَلَی
بسه این‌همه جسارت
مُنّو عَلَی
مادرش نره اسارت
مُنّو عَلَی
گهواره‌اش نره به غارت

شبیه روضه علی‌اکبر
دارن به اشک پدرت می‌خندن
پشت حرم میان سراغ قبرت
سر تو رو روی نیزه‌ها می‌بندن

(کشته منو داغ جوون
تو لااقل زنده بمون)2