می‌باره چشام

می‌باره چشام روی این گونه
سَرازیره باز غَرقِ بارونه

دعای فَرَج روی لب دارن
دوباره دلایی که مَجنونه

مَجنونه
باز خدا خندونه
دلی که حِیرونه
می‌خونه که جشنِ صاحبَ‌الزّمونه

رسیده دوباره
زمونِ شادی شیعه و باز فصلِ بهاره

نگاه کن ببین از
تمومِ آسمون بارونی از نور می‌باره

(مَدَد مولانا، مَدَد مولانا
مَدَد مولانا، یوسفِ زهرا) ۴

دلِ آسمون شاد و مَسروره
زمین و زمان غَرقِ در نوره

به عشقِ گلِ نرگس این اَیّام
دلِ شیعه در شادی و شوره

تاجِ رو سَرَمه
سلطانِ کَرَمه
تو دستاش عَلَمه
به فکرِ بقیع با یک حَرَمه

میاد و میشه شاد
پس از عُمری دوباره دلِ زهرا

میاد و می‌گیره
آقا اِنتقام از قاتلِ زهرا

(بگو یازهرا، بگو یازهرا
بگو یازهرا، یازهرا، یازهرا) ۲

(علی یامولا، علی یامولا
علی یامولا، یامولا، یامولا) ۲

شبِ شوره و فصلِ شیدایی
تمومه دیگه وقتِ تنهایی

به عشقِ علی و شادیِ زهرا
شده روی هر شیعه تماشایی

دل غرقِ شَعَفه
عشقِ حق هَدَفه
امشب دیگه کَفِ
حاجتِ ما رفتن تا نجفه

می‌خونیم، به عشقِ
علی قبله‌ی عالَم صدوده بار

یازهرا، یامهدی
و لعنت به عَدوی حضرتِ حیدرِ کَرّار

(علی یامولا، علی یامولا
علی یامولا، یامولا، یامولا) ۲