میگن آروم بگیر؛ همگی درد کشیدن

میگن آروم بگیر؛ همگی درد کشیدن
میگم داغی که من دیدم، اونا ندیدن

دیوار، سنگ؛ دل اون نابه‌کار، سنگ
انگار که افتاده به‌روی گل‌زار، سنگ

شد روی آیینه، سنگی
با دست سنگین سنگی
آثار جرم مدینه‌س
دیوار خونین سنگی

میگن که غصّه‌ها، حریف مرد نمی‌شه
میگم آتیش دل، یه‌ذرّه سرد نمی‌شه

یه‌ریز اشک؛ توو فراق عزیز، اشک
هی با خودم می‌گفتم: پیش دشمن، نریز اشک

یه‌لحظه یادم نمیره
مردم فقط خیره‌خیره
باهاش نبود مردی جز من
مردم تا گریه‌م نگیره

میگن داغ تو سوخت عالمو تا همیشه
میگم روزی مثه روز «حسین» نمی‌شه

گودال، خون؛ زره و زین و یال، خون
روو صورتش رد نعل؛ میشه مثه هلال، خون

میره سر شاه خونین
روو نیزه با ماه خونین
عالم می‌شه سالک این
سیر الی‌الله خونین