
میزنم صدا چه لذتی داره هر کی گفت حسین چه عزّتی داره میزنم صدا چه لذتی داره هر کی شد گدات چه عزّتی داره نشده بیام زیارتت آقا میدونم که این یه حکمتی داره از بدو تولدم حتی زیر لحدم جای هر سوال فقط اسم حسین رو بلدم آقامه فقط حسین .... از ازل آقا من رو به هم ریختی بس که تو کرم روی کرم ریختم گفتی ای گدا شفاعتت با من آب پاکی رو روی سرم ریختی میدونی که عمریه آقا دل سپردتم لب تر کن تو جون بخواه که کشته مُردَتم آقامه فقط حسین .... اگه زنده از کربلا برگردم خدا شاهده که خیلی نامردم تو دو تا چشام دو تا حرم دارم بس که عکس گنبد رو نگاه کردم اونکه رفته کربلا میدونه چه حالیه شبهای جمعه فقط حرم جای ما خالیه آقامه فقط حسین .... کاشکی میشد علمدار که ماه زینبیه جون من رو بگیره تو راه زینبیه سینهزن، سینه سپر کرده برای ناموس علمدار شهید راه حرم میره آخرش پابوس علمدار سینه زنه کفن پوشم تابوبتمه روی دوشم مثل مدافعان تو سینه سپر شش گوشهام سیّدی و مولای وای وای وای وای سخته آقا به ولله شش گوشتو ندیدن از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن پا برهنه ما میریم کربلا با سینهزنای ارباب سگ قافله توی هروله میگه آقا ما رو دریاب دریاب این دل رسوا رو دریاب این دل تنها رو دریاب کسی رو که داره با تو تموم دنیا رو سیّدی و مولای وای وای وای وای