میزنم دم ز ولای تو اباعبدالله

(می‌زنم دم ز ولای تو اباعبدالله)۲
(دلم افتاده به پای تو اباعبدالله)۲

(پیش هر بی سر و پایی که گدایی نکنم)۲
(من گدایم، گدای تو، اباعبدالله)۲

(می‌زنم دم ز ولای تو، اباعبدالله)۲
(دلم افتاده به پای تو، اباعبدالله)۲

(با همه خیل گدایی که در خانه‌ی توست)۲
(کم ندیدم ز عطای تو، اباعبدالله)۲ 

(می‌زنم دم ز ولای تو، اباعبدالله)۲
(دلم افتاده به پای تو، اباعبدالله)۲

(مادر گفت: اگر این‌همه عزّت داری)۲
(پدری کرده برای تو، اباعبدالله)۲ 

(می‌زنم دم ز ولای تو، اباعبدالله)۲
(دلم افتاده به پای تو، اباعبدالله)۲

(ای که آرامش جان علی و فاطمه‌ای)۲
(جان عالم به فدای تو، اباعبدالله)۲

کعبه دور سر شش گوشه‌‌ی تو می‌گردد
(مروه دنبال صفای تو، اباعبدالله)۲

این ورودی جنان یا در باب‌القبله است؟
(چه بهشتی‌ست سرای تو، اباعبدالله)۲

بی جهت نیست حرم هر شب جمعه غوغاست
(زائر توست خدای تو، اباعبدالله)۲

کاش محشور شوم روز قیامت آقا
با تو و با شهدای تو، اباعبدالله 

یاری مادر تو حضرت زهرا کرده
هر که گرید به عزای تو، اباعبدالله 

مادرت هر شب جمعه به حرم می‌آید
(می‌زند ناله برای تو اباعبدالله )۲

(می‌زنم دم به ولای تو، اباعبدالله )۲
(دلم افتاده به پای تو، اباعبدالله )۲

بی جهت نیست زمین گیر شدیم پیش تنش
(تکّه تکّه شد عصای تو، اباعبدالله )۲

اولّین مرتبه بود از حرم آمد بیرون
خواهر تو ز قفای تو اباعبدالله 

این همه دیده‌ی نامحرم و زینب، ای وای
خوب شد بود عبای تو اباعبدالله 

حسین، حسین