میبینی بغض و سینه زدنو

می‌بینی بغض و سینه زدنو
رو زدنم به امام‌حسنو
من نوکرِ بَدم آره قبول
ولی تویی که می‌بخشی منو

بدم و خوبی تو، همیشه بودی تو یاور من
بَه که چه منّتی داره خدای تو بر سرِ من
افتخارِ منه مادرِ حسن شده مادرِ من

خدای من، تو رو نگه داره برای من
یافاطمه‌ست، نجوای روزا و شبای من
فدای تو، پدر مادر و بچه‌های من

یازهرا، یازهرا، یازهرا، یازهرا...

کس و کارِ تمامِ بی‌کَسا
ذکرِ لبِ همه خوش‌نَفَسا
پُشت و پناهِ علی و رسول
فاطمه مِحورِ اَهلِ کَساء

أُمِّ‌أَبیهایی و نَفَسِ طاهایی، فاطمه‌ای
تکیه‌گاهِ علی وسطِ بلاهایی، فاطمه‌ای
امیدِ ماها و تمومِ گداهای، فاطمه‌ای

فدا نشد، هیچ‌کسی واسه مولا عِینِ تو
خداروشکر، شیعه هستیم و زیرِ دِینِ تو
خداروشکر، زنده‌ایم با عشقِ حسینِ تو

یازهرا، یازهرا، یازهرا، یازهرا...

می‌سوزم از غمِ آتیشِ در
سینه‌سوزِ غمِ تو میشه در
ولی نمرده‌ام از غمِ تو
چه خجالت زده‌ام پیشِ در

به خدا حقّشه که بمیرم از غمِ روضه‌ی تو
دنیا پُر از غمه و پناهِ عالَمه روضه‌ی تو
دلیلِ این‌همه حالِ خوش قلبمه روضه‌ی تو

کی گفته که، من دستم خالیه؟ کی می‌دونه؟
گرون‌ترین، سرمایه‌م اشکِ روضه‌هاتونه
همه میرن، واسه من اشکِ روضه می‌مونه

یازهرا، یازهرا، یازهرا، یازهرا...