من سکینه ی حزینه ‌ام

من سکینۀ حزینه ‌ام
غم شکسته آینه ام

یه دنیا غمه تو سینم
وای وای وای 2

اونکه بغضشو، خورد تو گلو
اونکه تو دلش، موند آرزو

اونکه مشکو داد دست عمو
وای وای وای 2

عمو رفتی برنگشتی
عمو تو کجایِ دشتی

عمو فراموش نکردی
عمو گفتی بر میگردی

عمو بی تو آب حرومه
عمو کارمون تمومه

رقیّه غش میکنه اگه تب کنی
کاش بودی اوضامونو مرتب کنی

ای غیرت الله،کجایی تا که نگاه
به چشمای خیس عمه زینب کنی

علمدار، خدانگهدار 3
***

آسمون نشین، ای مه‌جبین
به خاطر ما خوردی زمین

جاش خالی کجاست امُّ البنین
وای وای وای 2

مادرت که نیست عمه که هست
جای تو شده، علم به دست

رفتی و قد بابا شکست
وای وای وای 2

عمو چش خورد قد و بالات
عمو تیر زدن تو چشمات

عمو دستاتو بریدن
عمو رو تنت دویدن

عمو تو کمین نشستن
عمو فرقتو شکستن

رفتی و صحرا، رنگ بی رحمی گرفت
هر دلی از رفتن تو زخمی گرفت

سفره نظری تو القمه چیدی و
هر کس از پیکر تو سهمی گرفت

علمدار، خدانگهدار 3
***

حالا که عمو، شدی شهید
دور خیمه ‌ها، شمر پلید

برا ما خط و نشون کشید
وای وای وای 2

خنجر با نگاه، نشون میده
چکمۀ سیاه نشون میده

راهِ قتلگاه نشون میده
وای وای وای 2

عمو وای از دلِ سنگی
عمو دهِ مرکبه جنگی

عمو وای از ته گودال
عمو وای از تن پامال

عمو پیرن میره غارت
عمو ما میریم اسارت

تنگه دلم، دستِ عمو رو، بوس کنه
بابا کجاست، دخترشو عروس کنه

کارم بجایی رسید بریم شهر شام
مطرب بیارن نگاه به ناموس کنه

علمدار، خدانگهدار 3
***