منم همون که با تو روزگار خوبی داره
تویی کسی که مهربونه و بزرگواره
ما خونوادگی گدای روضه‌تیم حسین جان
همین که نوکرت شدم خودش یه افتخاره
چایی‌ریزِ روضه‌ی تو پادشاه عالمینه
خوش به حال اون کسی که خادم امام حسینه
خدایی عاقبت‌به‌خیره اون که
خودش رو وقف روضه‌ی شما کرد
الهی خیر ببینه از زندگیش
کسی که با تو من رو آشنا کرد
ای حسین جان، ای عزیزدلم...
مگه به غیرِ روضه‌ی تو آقا راهی هم هست؟
مگه به جز ضریحِ تو برام پناهی هم هست؟
می‌دونی که یه عمر به تو دلم همیشه قرصه
مگه به جز خودِ خودِ تو تکیه‌گاهی هم هست؟
یادِ کربلاتم آقا، یا حسین من هر دقیقه
با سعادته کسی که با شما فقط رفیقه
من اگه تو مُحرّمت نباشم
دق می‌کنم آقا به‌هم می‌ریزم
از صف نوکرات حسینِ زهرا
تورو خدا جدام نکن عزیزم
ای حسین جان، ای عزیزدلم...
با این که من غلامِ روسیاه دوره‌گردم
سرم رو جز برای پرچمِ تو خَم نکردم
شما یه جور دیگه‌ای هوامو داشتی آقا
که هر کجا برم بازم پیشِ تو برمی‌گردم
کار و بار زندگیمون گاهی می‌خوره به بن‌بست
امّا من غمی ندارم وقتی که رقیه جان هست
خدا می‌دونه تا خودِ قیامت
همیشه دشمن بنی‌اُمیه‌ام
چه خوبه که کارم شده گدایی
خدا رو شکر که نوکر رقیه‌ام
یا رقیه، ای عزیزدلم...
****
إِنَّ يَوْمَ اَلْحُسَيْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا
وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِيزَنَا بأَرْضُ كَرْبَلاَءَ
قال مَولانَا الرِّضا وَ رَواه اِبنُ شَبيب
إِنَّ جَديَ الحُسين ماتَ عَطشاناً غَريب
تَرَكُوهُ فِي الْعَرا عارياً جِسمِ السَّليب
****
بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا
بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا
تشنه‌ی آب فراتم ای اَجل مهلت بده
تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا
مظلوم حسین
غریب حسین
عطشان حسین
عریان حسین
مولا حسین
تنها حسین
