منم اون که راهشو گم کرده

منم اون‌که راهشو گم کرده
اسیر گناهه مثل برده

مثل پژواک صدای توئه که
دوست داره بازم به تو برگرده

برمی‌گردم به آغوش خدا
برمی‌گردم از این راهِ خطا

برمی‌گردن همه به اصل خود
برمی‌گردم منم به کربلا

کی مثل تو با نوکرا می‌سازه
آغوش تو واسه نوکرات چه بازه

اَبی عَبدِلله...

وقتی چیزی از صدام نمی‌مونه
توونی به دست و پام نمی‌مونه

وقتی‌که دور و برم خالی میشه
جز امام حسین برام نمی‌مونه

دست ما رو رها نمی‌کنه
ما رو از خود جدا نمی‌کنه

هیچ رفیقی به جز امام حسین
به سینه‌زن وفا نمی‌کنه

یه رفیق دارم که نامش حسینه
خوش آن دل که دل‌آرامش حسینه

دلی که تو حسرتِ عباسه
تشنه‌ی زیارتِ عباسه

کلید دلِ حسین آی مردم
توی دست حضرت عباسه

مست سقا میشه مست حسین
دست سقا میشه دست حسین

دست سقا می‌ذاره عاقبت
دست ما رو توی دست حسین

از آن علت تماشایی است محشر
علم دستِ علمدار حسینه