بارها در روایات آمده که نبی

ای جان جهان، جهان جان ادرکنی
قیّوم زمین و آسمان ادرکنی

احیاگر صد دم مسیحا الغوث
یا حضرت صاحب الزّمان ادرکنی

****

بارها در روایات آمده که نبی
بارها به تو فرموده بِاَبی

اوجب واجبات عشّاقی
چه کسی گفته تو مستحبی

هم حسینی عزیز فاطمه‌ای
و هم عیسی بن مریم وهبی

گاه اشکی و بِین چشم منی
گاه یک السّلام روی لبی

از خودت داده‌ای به جُون نسب
بده از جُون هم به ما نسبی

بچّه بودیم و بِین کوچه‌یمان
یک حسینیه ساختیم شبی

سقف آن بود چادر مادر
آجرش چند قوطی حلبی

بهترین روزهایم آنجا بود
نه دروغی، نه کِبری و غضبی

کامِ من شد به خاک تو شیرین
تربت کربلا مگر رطبی

شاید این گریه‌های آخر ماست
بسته است عمر آدمی به تبی

بعد اسمم بگو غلام حسین
بهتر از این لقب کجا لقبی

دل من لک زده بدای حرم
یک زیارت مرا نمی‌طلبی

بِین گودال ماجرایی بود
تو پر از زخم و قاتلت عصبی