مردم پای غربتت، غرق خون هیبتت

مردم پای غربتت، غرق خون هیبتت
گریونن ملائکه، از داغ مصیبتت

مُردم بسکه داد زدم، سمت مقتل اومدم
اون ظالم تو رو میزد، من خودم رو می‌زدم

ای وای ای وای، حسین...

اومدن چه زود حسین، این حقت نبود حسین
بی‌رحمانه کشتنت، این قوم حسود حسین

ای آب و گِلم حسین، بی‌تابه دلم حسین
می‌خواستم ولی نشد، پیش مرگت بشم حسین

ای وای ای وای، حسین...

ای وای از عذاب و درد، تو گودال نبود یه مَرد
جسم مجروح تو رو، با نیزه بلند می‌کرد

موهاتو رها نکرد، از مادر حیا نکرد
یک لحظه از بدنت، نیزه‌شو جدا نکرد

ای وای ای وای، حسین...