محاله سایه لطف تو از سرم کم شه

محاله سایۀ لطفِ تو از روی سرم کم شه
بهم حق می‌دی اینقدر زود، دلم تنگ محرم شه

دلارو از روضه‌‌ها، تا کربلا رسوندیم
این نوحه رو هر شب با، سینه‌زنا می‌خوندیم

چقدر خوبه محرم و خیمه امام حسین
عوض می‌کنه آدمو، قیمه امام حسین

(اگه عاشق شدم کار تو بوده
عنایت حرم کار تو بوده)2

کریم ابن کریمی از قبیله بنی هاشم
به عشق حضرت زهرا، سلام‌الله ابالقاسم

اصلاً مو نمی‌زنه، سر تا به پا باباشه
پرچم سبز حسن، سربند پسراشه

رو سربند سر قاسم زدن عشق
حسن مولا حسن آقا حسن عشق

می‌ره مِیمَنه، دمی، می‌ره میسره
توی معرکه، می‌کنه، کارو یکسره
مو به مو جنگیدنش مثل حیدره

به والله دلم می‌ره، برا این مطلب زینب
که محتاج حسینم به نمازای شب زینب

عالِمه بوده اما، بی معلمه زینب
سیدة‌النساءِ بعد از فاطمه زینب

این بانو ام‌المصائبه
احترامش واسه دنیا واجبه

والله با اصل و نسبه
به عقیلة‌العرب ملقبه

سلام ما به محضرش
به ساحت منورش

به مرقد مطهرش
قسم به نام اطهرش

زنی نبود بهتر از
عقیله، غیر مادرش

یه روز می‌میرم از عشقت، به والله صحت داره
میون قلب ما خانوم، رقیه مملکت داره

تموم دخترای، ماها زهرایی می‌شن
رقیه‌ها یه جور دیگه بابایی می‌شن

ای رؤیایی‌ترین
توی کل دخترا از همه بابایی‌ترین
تو جمال و تو جلال از همه زهرایی ترین

ای شهزاده پری
دم خونۀ حسین از همه دلداده‌تری
توی سلسله ولی از همه آزاده‌تری

به تنهایی، ذوالفقار مولایی
ای ستاره عشق آسمان زیبایی

به تنهایی، ماه عالم آرایی
تو مخاطب خاصِ، خنده‌های سقایی

سرم مال ابالفضله، دلم جای ابالفضله
بابای من گدایی از گداهای ابالفضله

الله اکبر به این، پسر ابوتراب
می‌گن خسف‌القمر، وقتی می‌بنده نقاب

تو که نقاب می‌بندی، دوصد حکایت دارد
فقط همان چشمانت، نماز وحشت دارد

دشمن جلو آمد و نگاهش کردی
یک پلک زدی خلع سلاحش کردی

او که یل شامی عرب بود چه شد؟
این‌گونه حقیر و روسیاهش کردی

جانم به تو ای سقا
بی تیغ و سپر حتی
با لشگری از اعداء
می‌جنگی

فتنه از همه شامه
لعنت به امان‌نامه
بستی به سر عمامه
می‌جنگی

زمانه در تزویر و تو از خطر می‌گفتی
به روی بام کعبه، انا القمر می‌گفتی

گفتی که فلک دور حرم می‌گردد
دور سر اصحاب کرم می‌گردد

این خانه که مشغول طوافش هستید
گردِ پدر و برادرم می‌گردد

شمشیر نگات رعد و
خوندی رجز و بعد و
عمر پسر سعدو
کم کردی

سرداری و خوش‌منصب
همچون قمری در شب
دور حرم زینب
می‌گردی

(ای قمر بنی‌هاشم، ابوفاضل)2