مثل نسیمی از پی تو صحرا به صحرا اومدم من راه نجف تا کربلا رو موکب به موکب بلدم من با زائرات، با همهشون رفیقم انگاری که رُو ابرام وقتی توی طریقم دورت بگردم، دور علمت دورت بگردم، دور حرمت... ***** تا کربلا قطره به قطره اشکای ما اذن دخوله هر یک قدم توی مسیرش قدّ هزار حجّ قبوله این سرزمین جادهی سرنوشته اسمشو چی بذارم اگه نگن بهشته اینجا مسیر دلدادگیه تمرین عشق و آزادگیه دورت بگردم، دور علمت دورت بگردم، دور حرمت... ***** شبهای مشّایه همیشه روشنترین جلوهی نوره هر صبحِ این جاده برا ما یادآور صبح ظهوره این آخر قصّهی این جهانه کجای جاده جای پای امام زمانه یا حجّت الله بیتابِ توییم ما لشکری از اصحاب توییم دورت بگردم، دور علمت دورت بگردم، دور حرمت...