ماه خدا باروزه داری توزیباست

ماه خدا با روزه داری تو زیباست
افطارها نام شما روی لب ماست

هر شب به شوق دیدار تو گریه کردم
دلتنگی فرزند از دوری باباست

ماه ضیافت ماه دیدار حبیب است
در پای سفره چشم ها بر دست آقاست

قربان خدمتکارهای خیمه تو
قربان چشمی که درآن روی تو پیداست

ای کاش میشد سر به زانویت گذارم
نوکر جدا از صاحبش تنهای تنهاست

در خواب هم یکبار رویت را ندیدم
دیدار تو زیباترین ساعات رویاست

راضی نمودن های تو یک راه دارد
این خانواده قلبشان در دست زهراست

حساس هستی روی نام مادر خود
آن مادری که پشت در هم فکر ماهاست

او سوخته تا که محبانش نسوزند
دلواپس مادر پریشانی فرداست

سوگند بر شاه نجف فردای محشر
شرط شفاعت های زهرا حُب مولاست

نور علی در صورت ما جلوه کرده
حُب امیرالمومنین سرمایه ماست

بعد از نجف آواره کرببلاییم
ارباب جان من اربعینم لنگ امضاست

نازم به آن دلداه محمل نشین که
بر صورت راسی جدا غرق تماشاست

فریاد زد چشم علمدار تو روشن
زینب اسیر چشم های بی مداراست

شمر و سنان با خنده میگفتند زینب
این سر که میبینی به نیزه راس سقاست