مانند مادرت به جوانی شکسته‌ای

مانند مادرت به جوانی شکسته‌ای
مسمار جلوه کرد به زهر جفا، جواد

از آب هم مضایقه کرد آن زن لعین
بر خاک حجره تشنه زدی دست و پا جواد

نه مادر و نه خواهر و نه یار و یاوری
تنهاترین فدایی آل عبا جواد

بودن دیو و دد، همه مشغول ساز و کَف
تا رفت ناله‌ی تو به عرش خدا جواد

بردند نیمه جان بدنت را به روی بام
اما نگشته‌ای تو ذبیح از قفا، جواد