مادر گفتی برات روضه بخونم
باشه ولی بعید می‌دونم دووم بیاری
به جای روضه‌ی بچه‌هات
گفتی بگم از حسین برات
دلش رو داری دووم بیاری
داداشم غریب شد
زدن تکیه‌گاهشو که رو خاک خد التریب شد
دور از چشای خونی عباس شیب الخضیب شد
داداشم غریب شد
تنها نبود توی گودال، غلغله بود
اگه عباست رفت، شمر بود، حرمله بود
مادر حسین که اومد از علقمه
وقتی دیدم که قدش خمه
یهو دلم ریخت
وقتی سرو به روی نیزه بستن
دل رقیه رو شکستن
حرم بهم ریخت، یهو دلم ریخت
دلم رو سوزوندن
نبودی ببینی پای مارو کجاها کشوندن
دختر امامو توی بزم حروم نشوندن
دلم رو سوزوندن
غصه نخور مادر، مرد با غافله بود
اگه عباست رفت، شمر بود، حرمله بود
