مادرِ ما

پاکی، زلالی، مثل دریایی خدیجه
تاج سر زن‌های دنیایی خدیجه

من بارها با دیدن تو جان گرفتم
از بس که آرام و شکیبایی، خدیجه

تو هستی خود را برایم خرج کردی
در آسمان عشق یکتایی، خدیجه

شایسته‌تر از تو زنی در این جهان نیست
(تو مادر اُم ابیهایی، خدیجه)۲

یک بار دیگر باز کن آغوش خود را
در بَر بگیر این دختر خاموش خود را

«خدیجه اُمُ المؤمنین، خدیجه اُمُ المؤمنین»
مثل فدک نام تو را هم غصب کردند

(تو بهترین مصداق اُمُ المؤمنینی)۲