شد محرم همه غمبار حسینیم حسین

شد محرم همه غمبار حسینیم حسین
حمدلله که عزادار حسینیم حسین

یازده ماه بود دل نگرانش هستیم
سالیانی است گرفتار حسینیم حسین

مادرش خوب نماید زهمه استقبال
چونکه ما گرمی بازار حسینیم حسین

(مسجد ارگ نگو، کرب و بلای دل ماست
هرشب اینجا همه زوار حسینیم حسین) ۲

(اشک، ارثیه‌ی فطری است که درمان غم است
بی‌سبب نیست که بیمار حسینیم حسین) ۲

آبرو خرج نموده که گدایش باشیم
همه‌ی عمر بدهکار حسینیم حسین ۲

روضه‌اش رحمت موصوله و ممتد خداست ۲
مست از رحمت سرشار حسینیم حسین

ما اگر گریه کنیم از نعمات شهداست
زنده از برکت انصار حسینیم حسین

این دهه فرصت خوبی است کمی فکر کنیم
تا کجا یار و مددکار حسینیم حسین ۲

گر که ما را بخرد فاطمه ان شاءالله
روز محشر پی دیدار حسینیم حسین

کاش صبح فرج آید که ببینیم آن روز
دست در دست علمدار حسینیم حسین

یابن الحسن، یابن الحسن

وصل عشاق از نگه پیدا شود
صبح از شام سیه پیدا شود

ره در آنجا که به پایان میرسد
 اول دعوای ياران ميرسد

شعله، گر در دل بماند تب شود
شمع چون پنهان بماند شب شود

با نخ و سوزن اگر دوزم لبي
كي بپوشم شعله‌های زينبی

عشق ذات و حبّ نفس و حبّ جاه
میکشاند بنده را سوي اِله

پس مرا اين جذبه با خود میكشد
اين سليمان ناز هدهد ميكشد

ذات عاشق چون بترسد از فراق
بعد از اين نفرين زينب بر عراق

خاك اين صحرا ندارد بوی خوش
آب اين وادی ندارد جوی خوش
 
(خاك چون با باد لختي ميرود
رنگش از معجر به سختي میرود) ۲
 
دست تقديرش چه غوغا ميكند
خود به خود خلخال را وا ميكند

سنگ‌هايش پر در آرد روز سخت
گاه ميرويد عمودی از درخت

خون ز خاكش تازه بلبل ميكند
خار آن در پای ما گل ميکند

سرزمين كربلا اينگونه است
خاك‌های نينوا اينگونه است

آفتاب كربلا اكبر كُش است
ذاتا اين خورشيد پيغمبركُش است

آسمانش هست در باران بخيل
جای خرما سنگ دارد بر نخيل

ابرهايش با همه لج ميكنند
بادهايش راه را كج ميكنند

گرد و خاكش چشم را پر ميکند
گردبادش ميل چادر ميكند

آسمان كربلا اينگونه است
آفتاب نينوا اينگونه است

مادران را حوصله سر ميبرد
رودها دارد که اصغر میبرد

دایه‌ها هرگز نمیابی بر آن
مادران را شیر میخشکد در آن

حول، اينجا صبر را پر میدهد
پر به رو بند و به معجر ميدهد

چوب خشكي ميشود لب از عطش
خواب اينجا ميشود مايل به غش

خود ركابت را بگيرم ای عقيق
بگذر از نقش و برو بيت العتيق

اين ركاب از قدر تو آگاه نيست
تا يمن آنقدرها هم راه نيست

حيف است اين رخ كه خيراتش کنی
حيف از اين آئينه كه ماتش کنی

جان من با من گران جانی مكن
جان اين مورت سليمانی مكن

مركبت را هي كن و دل دل مكن
حرف ما را نامه‌ای باطل مكن

جان آقا با دلم بازی مكن
من دگر پيرم تو طنازی مكن

عاقبت بينی كه كارت دير شد
ناله‌ی زينب گريبان گير شد

ای آواره شده از وطن
خیمه در این دشت غم مزن
اینجا شوی بی غسل و کفن

(پایین میا تو ز مرکب
حسین سالار زینب) ۲

حسین سالار زینب ۲

حال زارم به دلم افتاد
بوی غارت به دلم افتاد
هم اسارت به دلم افتاد

کجا زدی خیمه امشب؟
حسین سالار زینب

ای آواره شده از وطن
خیمه در این دشت غم مزن
اینجا شوی بی غسل و کفن

(پایین میا تو ز مرکب
حسین سالار زینب) ۲

بگو اکبر ببندد محمل من ۲
که این صحرا نموده خون دل من

 اي اميرالحاج قلبم بي‌قراری ميکند
تا كه از غصه نميرم گريه ياری ميکند

(جان من كمتر بگو، كرب و بلا، كرب و بلا
نام اين صحرا ز ديده اشك جاری ميكند) ۲

گوئيا ميبينم اينجا صبح تا قبل غروب
هر طرف يك بانوئی را سوگواری ميکند

اولين تصوير جسم ارباً ارباي عليست
دشت را دشمن از او آئينه كاری ميكند ۲
 
گوئيا ميبينم اينجا دور تو بگرفته‌اند
زان ميانه رأس تو نيزه سواری ميکند

دشمنت سر تا به پايت را به غارت ميبرد
بهر يك پيراهن كهنه چه كاری ميكند

هر که بهر عارت آمد دست خالی برنگشت
موی بین پنجه‌ها را یادگاری میبرد

در منای نینوا حاحیان کربلا
خیمه برما میکنند با شور و شین ۲
مست مستند از تماشای حسین ۲

ای خدا بنگر به زینب پا نهد بر پای سقا ۲
دست او در دست قاسم تکیه‌اش بر ماه لیلا

حشمت زینب تماشایی شده ۲
دور عمه شور و غوغایی شده

یا حسین و یا حسین و یا حسین ۲

نام اینجا ماریه نام اینجا نینوا ۲
السلام ای سرزمین کربلا ۲
السلام ای وادی رنج و بلا ۲

من که تنها یک دو روزی خسته مهمان شمایم
بعد من جان رقیه، جان اشک بچه‌هایم

(دست زینب را نبندی بعد من 
بر سرشک او نخندی بعد من) ۲

با اشک خود طعنه به هر دُر میزنی
بر شیشه‌ی قلبم تلنگر میزنی تو

حس میکنم که چادرم در دست باد است
در این زمین وقتی که چادر میزنی تو

در سرزمین ناله، افتاده پای محمل
از اشک چشم زینب، ناقه نشسته در گل ۲

آه، اینجا وادی درد و بلاست
اینجا مقتل من کربلاست ۲

وای از غریبی، وای از غریبی، وای از غریبی ۲

یک کاروان شقایق، یک کاروان اقاقی
مستان همه رسیدند، پرچم به دوش ساقی ۲

شد میخانه دشت کرب و بلا
زینب شده به غم مبتلا ۲

(آه، اینجا وادی درد و بلاست
اینجا مقتل من کربلاست ۲) ۲

وای از غریبی، وای از غریبی، وای از غریبی ۲

(شد خیمه بر پا در خلوت صحرا ۲
پیچیده هر کجا صدای ناله‌ی زهرا ۲) ۲
 
زینب گذارد پا بر زانوی سقا ۲
پیچیده هر کجا صدای ناله‌ی زهرا ۲

خورشید زینب سر زده در دامن صحرا
بنگر خدایا جاه و جلال خواهرش را
وای از شبی که میرود از ماریه تنها
میرود از ماریه تنها

دلشوره افتاد بر جان زینب، بر قلب زهرا ۲
از سوز ناله، اشک سه ساله، میلرزه صحرا ۲

یا حسین مظلوم، یا حسین مظلوم، یا حسین مظلوم ۲

دل میبرد طفل در بین گهواره ۲
وای از دمی که میشود گلوی او پاره ۲

بر صورتش مادر گلبوسه میباره ۲
وای از دمی که میشود گلوی او پاره ۲

(جای رقیه به روی شونه‌ی عموشه ۲
وای از دمی که رخت اسارتو میپوشه
کنج خرابه راس بریده روبروشه
راس روبروشه) ۲

دلشوره افتاد بر جان زینب، بر قلب زهرا ۲
از سوز ناله، اشک سه ساله، میلرزه صحرا

یا حسین مظلوم، یا حسین مظلوم، یا حسین مظلوم ۲

پاکبازان العم عشق به صحرا زده‌اند
جان نثاران دل پر جوش به دریا زده‌اند

مه رخانی که بود دیدنشان آب حیات
اعلم تشنگی اندر لب دریا زده‌اند

کربلا خان غمت کنده و مهمان دارد

ابی عبدالله ابی عبدالله
زاده‌ی زهرا ابی عبدالله
روز عاشورا ابی عبدالله
یکه و تنها ابی عبدالله
در صف اعدا ابی عبدالله

یا ابالفضل یا ابالفضل
ای سقا یا ابالفضل
علمدار یا ابالفضل
سپهدار سیا اباالفضل
یاری نما یا اباللفضل
رهبر ما یا ابالفضل
حفظ فرما یا ابالفضل
کشور ما یا اباافضل
شفا بده یا ابالفضل
مرضای ما یاابافضل

برمشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا
بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

فریاد یا محمدا زینب رسید به کربلا

(نبینم گریونی قلبمو میرنجونی
 زیر لب چی میخونی با دو چشم خسته) ۲

چرا تو این صحرا خیمه میکنی برپا
 میشینه همه غم‌ها بر دل شکسته ۲

(گفتی کمی طاقت داشته باش
 زینب داره میلرزه صداش
میگه بیا برگردیم داداش) ۲

وای از دل زارم یا حسین، وای از دل زارم یا حسین، وای از دل زارم یا حسین ۲

(نکنه تعبیر خواب من همین صحراست
یا اخا مگر اینجاست دشت غاضریه) ۲

یادمه پیغمبر گفت یه روز میاد زینب
میزنی به سر روی تل زینبیه

گفتی کمی طاقت داشته باش
 زینب داره میلرزه صداش
میگه بیا برگردیم داداش

وای از دل زارم یا حسین۲

چی میشه باز با هم تا مدینه برگردیم
یادته قسم خوردیم پیش هم بمونیم

(به دلم افتاده دست روزگار اینجا
 میگیره تو رو از من ای همه جوونیم) ۲

گفتی کمی طاقت داشته باش
 زینب داره میلرزه صداش
میگه بیا برگردیم داداش

وای از دل زارم یا حسین ۲

اگه اینجا پای اکبرت رکابم شد ۲
خواهرت چه سازه با سختی اسارت

میشینم من گریون روی ناقه‌ی عریون
بی تو ای برادر جون زینب و جسارت

گفتی کمی طاقت داشته باش
 زینب داره میلرزه صداش
میگه بیا برگردیم داداش

وای از دل زارم یا حسین۲

غم عشقت غم عشقت بیابون پرورم کرد
هوای بخت بی بال و پرم کرد

به مو گفتی: صبوری کن صبوری
صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد
 
خداوندا به فریاد دلم رس 
کس بی کس تویی من مانده بی کس

همه گویند زینب کس نداره
کس زینب تویی چه حاجت کس

(ای همسفر روی دلم پا نذاری ۲
آخر عمری منو تنها نذاری) ۲

بین تن و سرت منو جا نذاری
داره بارون میباره ۲

قهرمان صبرم اما به خدا
میمیرم از تو اگه بشم جدا