لبخند آخرت جگرم را کباب کرد

لبخند آخرت جگرم را کباب کرد
انگار عرش را به سرِ من خراب کرد

علی جان با صد امید رو به حرامی زدم
ولی با تیر خواهشِ پدرت را جواب کرد

فهمیده‌ام بزرگ شدی
چون که دشمنت تیر تو را شبیه عمو انتخاب کرد

یک شعبه هم برای تو بس بود
مانده‌ام این حرمله چگونه حساب و کتاب کرد؟ 

کم دست و پا بزن روی دستِ پدر علی
این دست و پا زدن پدرت را عذاب کرد

می‌میرد از فراق تو
باید که زودتر فکری برای حالِ خراب رباب کرد