لاله ها پژمرد و بلبل را دگر آوا نبود

لاله‌ها پژمرد و بلبل را دگر آوا نبود
هیچ‌ُکس در باغُ مثل باغبان تنها نبود

یک مدینه دشمن و یک خانه‌ای بی‌فاطمه
بانوی این خانه غیر از زینب کبری نبود

روی سیلی‌خوردة زهرا گواهی می‌دهد
از علی مظلومُ‌تر مردی در این دنیا نبود

من نمی‌دانم چه شد گویندُ در چشم علی
خیل دشمن بودُ پیدا و فاطمه پیدا نبود

بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا
بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا
حسین‌جانم، حسین‌جانم، حسین‌جانم، حسین‌جانم

تشنة آب فراتم ای اجل مهلت بده
تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا
حسین‌جانم، حسین‌جانم، حسین‌جانم، حسین‌جانم

از حرم تا قتلگه زینب صدا می‌زد حسین
دست و پا می‌زد حسین