السّلام ای که دادی پناهم

(السّلام ای که دادی پناهم)۲
گر چه نا‌لایق و رو سیاهم
(عزّتم را در دو عالم از تو می‌خواهم)۲)۲

(حسین جان، حسین جان
به اذن زهرا شدم ذاکر و مرثیه خوانت)۲

نظر کن روضه بخوانم، 
گریه کنم با گریه بخوانم

ای جسم تو پاره پاره
زخمت افزون از ستاره

بر حال ما کن نظاره
(یا ثارالله و ابن ثاره)۲

زینب ای ام المصائب نام تو
زینب ای زهرای اطهر مام تو

قلب تو گنجینه‌ی سرّ خداست
خاک پایت بهر هر دردی شفاست

قامتت کوه بلندی از عفاف
کعبه بر گرد حریمت در طواف

تو کتاب عشق را شیرازه‌ای
با علی هم صوت و هم آوازه‌ای

تو به سن کودکی غم دیده‌ای
یک جهانی رنج و ماتم دیده‌ای

پیش غم‌ها بردباری کرده‌ای
جای مادر خانه داری کرده‌ای

ای همیشه زار و محزون حسین
خون تو هم سنگ با خون حسین
....

کوه صبرم مرا یک مرتبه آبم نکنید
کمک شاه ثواب است، کبایم نکنید

همچو گلبرگ گل یاس گلابم نکنید
جان من خوب بجنگید و خرابم نکنید