قرار من! چه کسی بعدِ تو قرار علی‌ست؟
پس از تو بانوی خانه، که خانه‌دار علی‌ست؟
دلیل خیسی این خاک، نیست اشک فقط
*****
چه کنم؟، بی تو اگر زنده بمانم، چه کنم؟
کاش می‌شد که در این شهر نمانم، چه کنم؟
من که صدها گره کور به دستم وا شد
گرِهم روی گره خورده، ندانم چه کنم؟
دو قدم راه نرفته، نفَسم می‌گیرد
سِنی از من نگذشته‌ست، جوانم، چه کنم؟!
*****
ای زخم! انگاری تو هم آزار داری
که هر نفَس بَر گریه‌ات اصرار داری
از من گذشت ای میخ، اوّل مطمئن شو
پشتِ درِ خانه نباشد بارداری
*****
(بین در و دیوار به دنیا آمد
بین در و دیوار شهیدش کردند)
...
(نوزده سالگی‌ات قسمتِ ما حیف نشد
چشم خوردیم من و تازه‌جوانم، ای داد!
همه گفتند علی بود و زنش را کشتند)
