فکر و خیالا که میرن

فکر و خیالا که میرن شب نمی‌مونن 
می‌مونم تنها
قاصدک خاطره‌ی کرببلا رو میدم به دریا
میدم به دریا

دووم نمیاره دلم رفتنی‌ام من، همین تا فردا
قاصدک خاطره‌ی کرببلا رو میدم به دریا
میدم به دریا

(آب ببره، اینقده می‌خوابم تا منو خواب ببره) ٢
سرمو میشه شونه‌های ارباب ببره
آب ببره، چشمو خواب ببره

باد بزنه
گریه تو وجودمه بزار فریاد بزنه
نمیزاری نوکرت یه امشبو داد بزنه
فریاد بزنه، فریاد بزنه 

حسین وای... 
اباعبدالله،  اباعبدالله.. 

واسه تو شب بیدار بودم قصه بود همه‌اش) ٢
واسه بی خوابیم بود واقعی نبود
سر زدم و خبر گرفتم ازت ببخش
از سر تنهاییم بود واقعی نبود

دفتر خاطره‌ هامو میبینی سوزوندم 
واسه من جایی نبود اگر من می موندم 
من که از قطار رفتن خودم جا موندم 

تا حالا تنها موندی خیلی تنها موندم 
یه دل میگه برو نمون، یه دل میگه نرو نبخش، نبین منو، اینها علمو به جاش تو گریه‌هات بخند 

حسین، حسین.. 
اباعبدالله یا عبدالله 
ام البنین، اباالفضل