غوغا

در دلم غوغا شد، دیده‌ام دریا شد
بهر یاری از ولایت نوبت زهرا شد

پیش چشم مردم آمدند با هیزم
در سقیفه حکم قتل فاطمه امضا شد

در آتش چه شد با صورت زهرای من
لگد تا به در زد، وای من و وای من

وای من و وای من و وای من
(میخ در و سینه‌ی زهرای من)۲

بی‌بهانه می‌زد، وحشیانه می‌زد
هم میان کوچه می‌زد، هم به خانه می‌زد

می‌شکست آیینه با تمام کینه
بر تن جان پیمبر تازیانه می‌زد

دو دستش قلم باد، جرم تو آخر چه بود
حبیبم چرا شد گوشه‌ی چشمت کبود

گوشه‌ی چشم تو چرا شد کبود
(فاطمه ای کاش علی مرده بود)۲

خون جگر مولا شد، کربلا برپا شد
کوچه‌ها بانی ظلم روز عاشورا شد

هرچه شد اینجا شد، هتک حرمت‌ها شد
فی بیوتٍ اَعزٍ الله پای دشمن وا شد

حسین از همینجا بی‌کس و تنها شده
اباالفضل به خیمه پای عدو وا شده

پای عدو به خیمه‌ها وا شده
(پشت حسین از غم تو تا شده)۲