هرچی که ز غصه و غم شنیدین، من دیدم

هرچی که ز غصه و غم شنیدین، من دیدم
کسی چه می‌دونه یک عمر چه زجری کشیدم

همیشه یه درد پهلو می‌رنجوند منو تا
ناسزا به مادرم فاطمه می‌شنیدم

خدا نکنه زندونی شه تو قفس، کبوتر
خدا نکنه گل به پیش بلبل بشه پرپر
دلم بی‌قراره، تو غریبی رفتم به مادر

(وای ای دل، ای دل، ای دل، ای دل)3

هوای نگاه بارونی‌م تار و سرده
غم دو عالم به دور سر من می‌گرده

فقط منو بابام حیدر می‌تونیم بفهمیم
در خونه پیش چشمات بسوزه، چه درده

هرکی هر چی غم دید، من از اون غم‌دیده‌ترینم
کارم شده گریه، غصه دار غم مدینه‌م
کاش میخ در سوخته‌ی خونه‌م می‌رفت تو سینه‌م

(وای ای دل، ای دل، ای دل، ای دل)6