علمت یعنی پناه

(علمِت یعنی پناه، حرمِت یعنی بهشت)۲
باید اسمت رو فقط، (به روی تربت نوشت)۲

تو دل‌آرام من، تَب ایّام من
نفس راحتِ من و، چی می‌تونم بگم؟

مگه آقا تو کم، کشیدی زحمت من و؟
به نگاه کرَم برسون به حرم، دل بی طاقت من و

تو عوض می‌کنی جان، دنیای آدم و
واسه تو می‌زنم من، قید دو عالم و

تو به چشم من آموختی رنگ پرچم و
که به چشمم نبینم، (رنگ جهنم و)۲

(دل‌آرامم، دل‌آرامم، دل‌آرامم یا اباعبدلله)۴

به تو آقاجان درود، به تو آقاجان سلام
خوبه حال و روزِ من، (شبی که هیئت میام)۲

خوبه حالم آقا، ولی خب کربلا، می‌تونه بهترش کنه
تویی بابُ المُراد، داری نوکر زیاد، خدا باز بیشترش کنه
یه آقایی دارم که دل من می‌خواد همه رو نوکرش کنه

نور تو بوده قبل از صبح ازل حسین
روی ماه تو قبل از ماه و زحل حسین

بیا بالا سر من قبل از اجل حسین
دم مرگم بخونم (صَلّ عَلَی الحُسین)۳

(دل‌آرامم، دل‌آرامم، دل‌آرامم یا اباعبدلله)۴