علمت خاصه عطر عود عربی حرمت خاصه

علمت خاصه
عطر عودِ عربیِ حرمت خاصه
بین شاعرا چقدر محتشمت خاصه

دلمو بُرده
خنکای حرمت به صورتم خورده
خوش به حال اون کسی که تو حرم مُرده

سلام همه‌ی دار و ندار من
می‌دونم به غیر تو حسین
نمیاد کسی به کار من

سلام قربونت برم امام حسین
با هزارتا سختی اومدم
جون مادرم امام حسین

فدایی داری، چه عاشقایی داری
بمیرم واست چه کربلایی داری

ازت ممنونم، خیلی بهت مدیونم
چقدر خوشبختم تو حرمت مهمونم

(اباعبدالله، حسین اباعبدالله)۸

پای گهوارم
مادرم اسمتو بُرده که دوسِت دارم
مثه مادر پدرم به تو بدهکارم

تا دم مُردن
منو دست هیچکسی غیر تو نسپردن
همه عالم به خودت پناه آوردن

حسین به تو مشتاق تر از هَمَم
من تو ماه‌های کل سال
عاشق ماه محرّمم

حسین بی تو دنیا جهنمه
هرچی از خوبیات بگم
به همون کربلات کمه

عجب درباری، تو سیدالاحراری
نمیشه شب‌های کربلا تکراری

تو داری سایه، روی سرم هر ساله
می‌میرم واسه شلوغیِ مشایه

(اباعبدالله، حسین اباعبدالله)۸

شور شیرینم
باورم نمیشه که ضریتو می‌بینم
روی فرش حرمت دوباره می‌شینم

دلم آشوبه
هر کجا اسم تو باشه حال من خوبه
اسم زیبای تو رو دلم طلاکوبه

حرم، خونه‌ی مادریِ منه
به خدا که پیرهنِ سیاه
سند نوکریِ منه

حرم، عین آرامشه واسه من
من دلم میخواد تو زندگی
به خودت باشه حواس منه

عزیزم آقا، ای همه چیزم آقا
می‌میرم واست اشک نریزم آقا

به گردم آقا، دوای دردم آقا
جوونیمو نذر روضه کردم آقا

( اباعبدالله ، حسین اباعبدالله )۴