عشق هر چی قدیمی‌تر، خوش قیمت‌تره

عشق هر چی قدیمی‌تر، خوش قیمت‌تره
پس روضه با پیر غلام، پر برکت‌تره

برعکس کل جهان زیر این علم
نوکر هرچی پیر بشه، با عزت تره

رهبر پیر غلامای دو جهان
حبیب ابن مظاهر اسدی

برو اول کنار قبر حبیب
اگه تا شیش گوش حسین اومدی

شریکش کن تو روضه‌های حسین
اگه هیئت رفتی و سینه زدی

رفیق خوب یعنی حبیب که
جونشو دو بار فدا کرده برا رفیقش

رفیق خوب یعنی حبیب که
تو حرم شبانه روز می‌مونه با رفیقش

خوشبخته اونکه همش می‌ره کربلا
خوشبخت‌تر اونی که می‌میره کربلا

تو دنیا هرکی یه جور پیر می‌شه ولی
خوش به حال اونکه شد پیر کربلا

تو پیر غلاما کیه مثل حبیب
خدا گلش رو طور دیگه سرشت

یه جوری شوق نوکری داره که
غبطه به روضه می‌خوره تو بهشت

امام حسین فقط برا یه نفر
من الغریب الی الحبیب رو نوشت

رفیق خوب یعنی حبیب که
می‌ره بی‌چون و چرا کربلا با رفیقش

رفیق خوب یعنی حبیب که
بعد مرگش اسمشو می‌زد صدا رفیقش

اَیْن الحبیب ۴