عجب پرچمداری، عجب سرداری

عجب پرچمداری، عجب سرداری 
نه مانندی داری و نه تکراری

برادرزاده‌ی علی هستی و 
شبیه حیدر شیر لافرّاری 

هرگز نیافریده زِ مسلم خدا دوتا
بعد از تولدِ تو شده لافَتی دوتا 

با ضربه‌های محکمِ شمشیر تیزِ تو 
یک‌یک حریف‌های تو می‌شد دوتا دوتا

خاک قدومِ تو فرقِ سر حریف 
شمشیر تو نوشت بر پیکر حریف 

علی مولا مولا، علی یا مولا...
****
از او می‌ترسید و هدف برمی‌گشت 
سه صف حمله می‌کرد یه صف برمی‌گشت 

چُنان سر می‌زد از تن دشمن که 
تنِ بی‌سر می‌رفت نجف برمی‌گشت 

مسلم میون معرکه گویا علی شده 
قاریِ آیه‌ی علی هو یا علی شده 

گفتن به همدیگه همه یل‌های کوفه که 
این یک نفر چرا صد و دَه تا علی شده 

تن‌ها رو می‌درید سرها رو می‌بُرید
جان‌ها جسد می‌شد تا نعره می‌کشید

علی مولا مولا، علی یا مولا...