عباسِ من مردِ وفا، مردِ جهاد است

عباسِ من مردِ وفا، مردِ جهاد است 
عباسِ من بابُ الكرم، بابُ المراد است 

عباسِ من لب تشنه و دریاست مستش 
عباسِ من بی دست و عالم زیر دستش 

عباسِ من دریا و عالم تشنه یِ اوست 
رودِ فرات و چاهِ زمزم تشنه یِ اوست 

عباسِ من یك كربلا عشق و ادب بود 
بیرون شد از دریایِ آب و تشنه تر بود 

عباسِ من بی دست بود و دست من بود 
در روزِ تنهایی تمامِ هست من بود 

عباس من با اشكِ چشم و سوز سینه 
در موجِ دریا دیده تصویر سكینه 

عباسِ من تنها نه پرچمدارِ من بود 
حتی پس از جان دادنش هم یار من بود 

یا كاشِفَ الكرب عَن وَجهِ الحسین 
اِكشِف كربی بحقّ اخیكَ الحسین