عباس ابوفاضل
من ماه آل هاشمم، عرش خدا را قائمم
ابوفاضل ابوفاضل
آل علی را خادمم، بر مُلک دل‌ها حاکمم
ابوفاضل ابوفاضل
دل و دل‌داده، مستیِ باده
آن شیر دریا دل منم من
روح سجاده، سرو آزاده
یعنی ابوفاضل منم من
برادر حسین و زینبم الله اکبر
باب الحوائج دو عالمم الله اکبر
(الله اکبر الله اکبر الله اکبر)
من کاشف الکرب الحسین ام‌البنین را گوهرم
ابوفاضل ابوفاضل
استاد رزم اکبرم در زور و بازو حیدرم
ابوفاضل ابوفاضل
ساقی و ساغر میر آب آور
بنگر به قد و قامت من
تیغ من بُران رجزم طوفان
لرزان عدو از هیبت من
منم خدا یه غیرت وفا الله اکبر
دلاور رشید کربلا الله اکبر
تو می‌روی دامن کشان من زهرِ تنهایی چشان
ابوفاضل ابوفاضل
دیگر مپرس از من نشان کز دل، نشانم می‌رود
ابوفاضل ابوفاضل
حرمت قلبِ حرمُ زینب
دلم شده اخاه پر از درد
میشه این خیمه بعد تو، غارت
برادرم به خیمه برگرد
علم بزن امید خیمه‌ها الله اکبر
دلاور رشید کربلا الله اکبر
(الله اکبر الله اکبر الله اکبر)
ادرک اخا روی لبم افتاده‌ام در علقمه
ابوفاضل ابوفاضل
آقا بیا که قبل تو اینجا رسیده فاطمه
ابوفاضل ابوفاضل
هر دو دستِ من شد جدا از ته
اِنّی اُحامی بر لب من
دشمن نامرد زده با کینه
به رأس من عمود آهن
علقمه غرق به خون شده بیا الله اکبر
وانکشف القمر شده بیا الله اکبر
(الله اکبر الله اکبر الله اکبر)
ای که در باغ ولا منصب سقّا داری
ماه طاهایی و در دیده‌ی ما جا داری
خوبی و بخشش و ایثار برازنده‌ی توست
آنچه خوبان همه دارند تو یک‌جا داری
(ابالفضل)
علمدار، سپهدار، جهانگیر، جهاندار
ابالفضل
