
عالم محرم است و سلام علی الحسین این ذکر عالم است و سلام علی الحسین این جمله واجب است و بگوییم و بشنویم هرجا که پرچم است و سلام علی الحسین بعد از خدا و قبله سوال درون قبر تنها همین دم است و سلام علی الحسین هر ثانیه اگرچه بگوییم و این سلام نه باز هم کم است و سلام علی الحسین هم ذکر فاطمه است و سلام علی الحسین هم ذکر خاتم است و سلام علی الحسین بر زخم های پیکر آقای تشنگان این ذکر مرهم است و سلام علی الحسین واجب شده است در همهجا شعر محتشم باز این چه ماتم است و سلام علی الحسین با این چه شورش است که در خلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است این صبح تیره باز دمید از کجا کزو کار جهان و خلق جهان جمله درهم است گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب کاشوب در تمامی ذرات عالم است گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست این رستخیز عام که نامش محرم است در بارگاه قدس که جای ملال نیست سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است جن و ملک بر آدمیان نوحه میکنند گویا عزای اشرف اولاد آدم است خورشید آسمان و زمین، نور مشرقین پروردهی کنار رسول خدا، حسین