صدای گریه شنیدی اگر صدای من است
مرا بزن به مرامت قسم سزای من است
دلت شکسته از این بنده‌ی نمک نشناس
دلت شکسته، دلیلش فقط خطای من است
بدی من که به دردت نمی‌خورد اما
تو خوبی‌ات همه جوره گره‌گشای من است
فدای رحمت و مهمان نوازی‌ات که فقط
عنایتت سبب این برو بیای من است
می‌خانه دگر جای من بی سروپا نیست
بگذار به پشت در می‌خانه بمیرم
من منتظرم یابن الزهرا
من پشت درم یابن الزهرا
ترسم تو بیایی و من آن روز نباشم
ای کاش من خاک سر راه تو باشم
هر آن که گفت بگو
مونس و پناهت کیست؟
همیشه گفته‌ام
آن مهربان خدای من است
تمام حاجتم این ماه، دیدن نجف است
نجف مزار علی، شاه و مقتدای من است
دلیل اشکِ سر سفره، وقت افطارم
لبان تشنه‌ی ارباب با وفای من است
نجات چیست؟ رسیدن به کشتی ارباب
حسین راه نجات است و ناخدای من است
که گفته روزی من نیست دیدن حرمش
به دست دختر او رزق کربلای من است
