صدای بچّم نمیاد، با اینکه از گریه پره
یکی یه کاری بکنه، علی تکون نمی‌خوره
لالایی... لالایی...
داره میره آب بخوره، همه تو خیمه دلخوشند
اینا دیگه هر کی باشند، شیرخواره رو نمی‌کشند
لالایی... لالایی...
(خیلی مراقب باشیا مادر
خیلی ازم دور نشیا مادر
یه ذرّه آب خوردی بیا مادر)۲
باباش گرفتتش توی آغوش
علی که از عطش شده بیهوش
نشسته حرمله روی زانوش
(لالا گلم، لالا علی اصغر)۴
حرمله با سه شعبه زد، هم پسر و هم پدرو
کاشکی نبینه مادرش، چطور جدا کرده سرو
(امون از سه شعبه)۲
(بیرون نیا جان حسین، رباب تو خیمه گریه کن)۲
بریده شد سر علیت، من اُذن الی‌َالاُذن
امون از سه شعبه
تنش زیر عبای باباشه
به آسمون خونش و می‌پاشه
قربونی منم همین باشه
چه قبر کوچیکی براس کنده
رباب خودش چشاشو می‌بنده
ای خدا بچّم داره می‌خنده
تنش زیر عبای باباشه
به آسمون خونشو می‌پاشه
قربونی منم همین باشه
چه قبر کوچیکی براش کنده
رباب خودش چشماشو می‌بنده
ای خدا بچّم داره می‌خنده
(تو که منو کشتی علی اصغر)۲
(یا ربّ نگاهی به دمٍ‌المَظلوم)۴
(حسین جانم، فدا سرت که تیر به حنجر خورد
فدا سرت اگه گل رباب پژمرد، حتّی بدون تیر علیِ من می‌مُرد)۲
حسین جانم میشه تا حالا تا خاک نریختی رو اصغر
بیاد ببیندش مادر، بغل کنه بچّه‌شو لحظه‌ی آخر؟
رباب مگه جز تو کیو داره، یا ثارالله وابن ثارالله
نداره قابلت رو شیرخواره یا ثارالله وابن ثاره
(یا ثارالله وابن ثاره)۴
حسین جانم از اون روزی که من عروس این خونم
روز و شبا عاشقونه با تو می‌خونم
توی خوشی و سختی باتو می‌مونم
قبول کن پس اینم تموم لشکر منه آقا
قبول از ربابت این کمو مولا
بزار فدا بشه مثه گلِ لیلا
مگه از اکبرت چی کم داره، یا ثارالله وابن ثاره
نداره قابلت را شیرخواره، یا ثارالله وابن ثاره
(یا ثارالله وابن ثاره)۴
