شکرِ خدا اِمسالَم، به نوکری گذشت
قبولمون کردن تا، بیایم تو روضه‌ها
اگه به جای اَجرِ، گریه‌ی این دو ماه
فاطمه راضی باشه، بَسه برای ما
هیچکس نَبینه، مادرش بِبینه می‌اَرزه به خدا
دستِ شکسته‌ش، می‌رسه یه روزی به دادِ نوکرا
هرکاری کردیم عَوَضش رو، به ما می‌رسونن
(این خونواده زیرِ دِینِ، کسی نمی‌مونن) ۲
اَلحمدللّٰه که با، تمومِ سختیا
خیلیا امسال رفتن، اربعین کربلا
خَرجِ همه زُوّارِ، جَدِّ غریبشو
می‌رسونه بی‌منّت، خودِ امام‌رضا
زحمت کشیده، تا که این عَلَم رو رسونده دست ما
یَابنَ‌الشَّبیبش، آتیش به پا کرده میونِ روضه‌ها
مَحشر که میشه نمی‌ذاره، ما رو بسوزونن
(این خونواده زیرِ دِینِ، کسی نمی‌مونن) ۳
