شوق حرم

دلم شوق تو را از باغ رضوان بیشتر دارد
بهشت کویت از فردوس خواهان بیشتر دارد

هوای روح من ابری‌ست آقاجان بگریانم
هوا وقتی که دل‌گیر است باران بیشتر دارد

توخورشیدی اگرچه برتمام خلق می‌تابی
ولی همسایه با همسایه احسان بیشتر دارد

بیا دل را به اقیانوس آرام رضا بسپار
اگر دلشوره از شب‌های طوفان بیشتر دارد

همیشه ازدحام دست‌ها بر سفره‌ات پیداست
هر آن کس دست و دلباز است مهمان بیشتر دارد

بزرگی کن مرا کوچک حسابم کن که می‌دانم
نظر بر مو امثال سلیمان بیشتر دارد

غلامی تو را از مادرت زهرا طلب کردم
که مادر نقش درتصمیم سلطان بیشتر دارد

اگرچه عطر رضوان در جهان پیچید با نامت
ولی فیض حضورت را خراسان بیشتر دارد