شهر مدینه شد ماتم سرا امشب

شهر مدینه شده ماتم‌سرا امشب
سر می‌نهد حسین بر شانه‌ی زینب

گوید مضطر شدی بی‌برادر شدی
واویلا یا حسن واویلا یا حسین...

****

تو بزرگِ همه اولادِ زهرایی
از ازل صاحب ما حسنی‌هایی

با تو در عالمین هستم عَبدُ الحسین
مولانا یا حسن، مولانا یا حسین....

****

شد قتلگاه تو آن کوچه‌ی باریک
در چشم مادرت عالم شده تاریک

گشتی در کوچه‌ها بر مادرت عصا
مولانا یا حسن، مولانا یا حسن...
****

می‌ریزی بین تشت اوراق مقتل را
مانده در مشت تو گوشواره‌ی زهرا

گفتی خونین دهن مادرم را نزن
واویلا یا حسن، واویلا یا حسین...

****

بر دامنش حسین می‌گیرد سرت را
روزی نمی‌شود چون روز عاشورا

شود خَدُّ التَّریب، شاهِ شیبُ الخَضیب
مولانا یا حسن، مولانا یا حسین...