شب مهتابی

گنبد تو که می‌تابه هر شبم شب مهتابه
هر چی خیره که تو دنیاست زیر قُبّه اربابه

با پیرهن ‌سیاه تو یه جورایی من رفاقت دارم
زیر پرچم توام من با همین نوکری قیمت دارم
کنار حبیب و حُر خوبه یه جایی تو روضت دارم

میدی عزتم آخه من یه عمریه که زیر سایتم
دلم آرومه شبایی که تو هئیتم
توی روضه حسم اینه زیر قُبَّتَم

حسین وای، وای، وای

لطف بی‌حد و اندازه‌ات ما رو جَلد حرم کرده
هر کسی رو که من دیدم دور اسم تو می‌گرده

سر سفره‌ی توام سر این سفره نمک‌گیر می‌شم
چقدر خوبه برام که در خونه تو پیر می‌شم
مثل قطره‌های اشک سمت روضه‌هات سرازیر می‌شم

بی‌قرارم و برا تو فرقی نداره که چی کارمو
می‌ذاری که سر رو پای تو بذارمو
یه روزی نورِ تو می‌گیره مزارمو

حسین وای، وای، وای